Siarkowodór może pomóc w otyłości
Siarkowodór i tlenek azotu – substancje ważne dla organizmu są w ilościach „kropla na basen”!
Nowe badania pokazują, że siarkowodór wprowadzony do komórek może pomóc w leczeniu otyłości i chorób z nią związanych. Siarkowodór, chociaż w dużych ilościach jest trujący, odgrywa ważną rolę w regulacji metabolizmu tłuszczów i w pracy mitochondriów, czyli „elektrowni” komórek.
Badania nad siarkowodorem i jego wpływem na otyłość
Badania prowadzone przez Uniwersytet Medyczny w Krakowie oraz Uniwersytet w Exeter, opublikowane w czasopiśmie Pharmacological Research, polegały na podawaniu myszom karmionym tłustą dietą związku o nazwie AP39, który dostarcza siarkowodór bezpośrednio do mitochondriów. Terapia spowolniła przyrost masy ciała średnio o 32% w ciągu 12 tygodni. Dodatkowo zmniejszyła ilość tłuszczu w wątrobie, co jest częstym problemem przy otyłości i może prowadzić do stanów zapalnych.
Badacze odkryli też, że leczenie przy użyciu AP39 zmniejszyło procesy w wątrobie odpowiedzialne za wytwarzanie szkodliwych tłuszczów, budowanie białek przenoszących tłuszcze oraz regulację sygnałów, które mogą być szkodliwe dla wątroby. Co ważne, leczenie zahamowało pewien szkodliwy szlak metaboliczny, czyli sekwencję reakcji chemicznych prowadzących do tworzenia tłuszczów, co zmniejszyło produkcję nowych tłuszczów w wątrobie.
Związek między siarkowodorem a cukrzycą typu 2
Zauważono związek między poziomem siarkowodoru a ilością tkanki tłuszczowej u osób z cukrzycą typu 2. Niższy poziom siarkowodoru we krwi był związany z większą ilością tłuszczu, gorszą kontrolą poziomu cukru i większą insulinoopornością. Sugeruje to, że uzupełnienie brakującego siarkowodoru mogłoby poprawić te parametry.
Stężenie siarkowodoru i tlenku azotu w organizmie
Stężenie siarkowodoru (H₂S) w organizmie człowieka wynosi zazwyczaj od 10 do 100 nanomoli na litr (nmol/L) w osoczu krwi. Gdyby człowiek ważył 100 kg, całkowita masa siarkowodoru w jego organizmie wynosiłaby od około 0,00001 do 0,0001 grama, czyli jest to naprawdę śladowa ilość. W przypadku tlenku azotu (NO), stężenie w organizmie wynosi zazwyczaj około 20-50 nanomoli na litr. Dla osoby ważącej 100 kg, całkowita masa tlenku azotu wynosiłaby około 0,00002 do 0,00005 grama. Mimo tak niskiego stężenia, siarkowodór pełni kluczowe funkcje biologiczne, takie jak regulacja napięcia naczyń krwionośnych, kontrola procesów zapalnych oraz wpływ na metabolizm. Siarkowodór działa jako gazotransmiter, podobnie jak tlenek azotu (NO), wpływając na różne procesy fizjologiczne w organizmie.
Rola gazotransmiterów w organizmie
„Gazotransmiter” to związek chemiczny, który działa jako cząsteczka sygnałowa w organizmie, podobnie jak hormony czy neuroprzekaźniki, ale w postaci gazu. Gazotransmitery, takie jak siarkowodór (H₂S), tlenek azotu (NO) czy tlenek węgla (CO), łatwo przenikają przez błony komórkowe i regulują wiele procesów fizjologicznych, takich jak rozszerzanie naczyń krwionośnych, kontrola zapalenia, czy regulacja pracy mitochondriów.
Źródło: Aneta Stachowicz i in. Mitochondria-targeted hydrogen sulfide donor reduces fatty liver and obesity in mice fed a high fat diet by inhibiting de novo lipogenesis and inflammation via mTOR/SREBP-1 and NF-κB signaling pathways. Pharmacological Research, 2024; 209: 107428 DOI: 10.1016/j.phrs.2024.107428